مقایسه تاثیر تمرینات سرعتی و قدرتی در حفظ شاخص های هماتولوژیکی و اکسیژن مصرفی بیشینه در ورزشکاران مرد ۱۳ تا ۱۵ سال

سابقه و هدف: مطالعات بیانگر این واقعیت است که تمرینات مختلف ورزشی می­تواند سطوح اکسیژن مصرفی را در ورزشکاران حفظ کند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات دو نوع برنامه ی ورزشی منتخب روی پارامترهای فیزیولوژیکی و ظرفیت هوازی ورزشکاران نوجوان بود. مواد و روش ها: 45 نوجوان ورزشکار سالم (سن 50/0±15/14سال، قد 23/8±19/161سانتیمتر، وزن 08/6±68/52 کیلوگرم، نمایه ی توده ی بدنی 98/2±37/18) که همگی آنان به انجام تمرینات استقامتی پرداخته بودند، به سه گروه قدرتی (15n=)، گروه سرعتی (15n=)، و گروه کنترل (15n=) تقسیم شدند. سپس برای بررسی اثر احتمالی پروتکل های تمرینی (انجام 8 هفته تمرینات قدرتی و سرعتی) بر متغیر­های مورد نظر (اکسیژن مصرفی بیشینه، هموگلوبین، گلبول های قرمز، هماتوکریت)، آزمون های میدانی و نمونه های خونی در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون از هر گروه گرفته شد. داده ها توسط آزمون t همبسته برای مقایسه تفاوت های بین گروهی و تحلیل واریانس یک سویه (anova) برای مقایسه تفاوت های بین گروهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد هر دو نوع تمرین سرعتی و قدرتی، موفق به حفظ دستاوردهای شاخص های ظرفیت هوازی شدند. هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های سرعتی و قدرتی در هیچ یک از متغیرهای مورد اندازه گیری مشاهده نگردید. اما ظرفیت هوازی در گروه کنترل به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه سرعتی (01/0p=) و قدرتی (001/0p=) کاهش یافته بود. در مقایسه ی بین گروه­ سرعتی و قدرتی در هیچ یک از متغیر های مورد نظر، نیز اختلاف معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد برای حفظ دستاوردهای استقامت، می توان از تمرینات قدرتی یا سرعتی به جای تمرینات زمان­بر و خسته کننده استقامتی استفاده کرد.